Ojejku. Wiem, że minęło 17 lat, czyli naprawdę sporo czasu, ale ten komentarz naprawdę mocno mnie zaskoczył.
Michael niedorozwinięty?! Ja ten film odbieram zupełnie, ale to zupełnie inaczej. Jest niezwykle ciepły, wzruszający i nostalgiczny. Michał jest niezwykłym bohaterem, bo przecież chyba każdy słyszał o Archaniele Michale. Kojarzymy go jednak z poważnym aniołem, wojownikiem w zbroi, nie zaś z trochę zapuszczonym, trochę narwanym mężczyzną.
Moim zdaniem ten film przekazuje nam niezwykle dużo różnych rzeczy. Ta dziecięca radość anioła nie wynika z tego, że jest "jak małe dziecko". Ma nam pokazać, że nawet prostymi rzeczami można się cieszyć. Michał ma szansę być na ziemi jedynie 26 razy i bardzo tego żałuje.
Jego zachowanie, bardzo różne, w zależności od sytuacji, jest doskonale przemyślane. Chwilami widać, że ten zabawny, nieco zwariowany anioł, to tak naprawdę ktoś więcej. On naprawdę czuwa nad ludźmi, których spotyka.
W moim odczuciu bardzo pięknie pokazano, jak pod jego wpływem zmieniają się pozostali bohaterowie. Zaczynają dostrzegać coś, co wcześniej było przed nimi zakryte. Rozpoczyna się wielka przemiana, a nieoczekiwane spotkanie wpłynęło na ich życie i pozostawiło na nich ślad.
Moim zdaniem to film, który naprawdę warto obejrzeć, bo być może także nas skłoni do jakichś refleksji.
Na pewno nigdy nie nazwałabym go "znużonym i wynudzonym przez swą egzystencję" - przeciwnie - wciąż potrafi znaleźć coś, co go cieszy, nadal zachwyca się tymi samymi rzeczami.

Elentari -pieknie powiedziane, podobnie to odebralam, ...a wszystko po co tu jestesmy to milosc:) i nie koniecznie ta partnerska