William Hurt nie jest gwiazdorem (o czym świadczy choćby ilość wpisów na filmweb) ale wytrawnym, ambitnym i cenionym (także przez emuropejskich reżyserów) stuprocentowym aktorem. Najczęściej wybiera role inteligentnych postaci, nierzadko zagubionych lub muszących się zmierzyć z przerastających ich problemem. Nie celuje w popularne i wysokobudżetowe kino dzięki któremu miałby fanów na całych świecie. Interesuje go publiczność bardziej wyrobiona i szukająca w kinie czegoś wyjątkowego i interesującego.
Chyba najwybitniejszym filmem w jego dorobku jest "Dym". Wykreował w nim postać ciepłego ale nie do końca przystosowanego do życia pisarza. "Dym" oparty jest w dużej mierze na dialogach. Hurt w tej konwencji czuje się wyśmienicie. Patrząc na niego widzimy inteligencje i specyficzny sposób postrzegania świata przez pisarzy. Z nieodłącznym cygarem i zamyśloną twarzą w dużym stopniu przyczynił się do sukcesu filmu. W słabym moim zdaniem sequlu już na szczęście nie wystąpił.
Sukces dla Williama przyszedł jednak dużo wcześniej. Uznanie zyskał mianowicie już w "Odmiennych stanach świadomości", oryginalnej i zaskakującej produkcji. Tradycyjnie dla siebie (bo to łączy większość jego ról) zagrał postać naukowca, który dla badań jest gotów poświęcić wszystko, nawet szczęście rodzinne. Film mimo podeszłego wieku dalej trzyma w napięciu choć sama końcówka lekko "trąci myszką". Jednak Hurt pozostający na ekranie niemal cały czas stworzył spójną i ciekawą kreację.
Równie dobrze spisał się w filmie o nauczycielu głuchoniemych - "Dzieci gorszego Boga". Jego bohater ma wyznaczony cel do którego bezkompromisowo dąży ale równoczeście posiada dużo ciepła, dobroci i łagodności. Jego metody są niekonwencjonalne, co dzięki Hurtowi bywa nieraz zabawne. Kolejna bardzo dobra rola w nietuzinkowym filmie.
Aktor potrafi też błyszcześć na drugim planie zarówno w komedii ("Kocham cię na zabój") czy dramacie ("Historia przemocy") gdzie "ukradł" film reszcie obsady. W pierwszym filmie wzbudzał śmiech jako niezdarny i głupi narkoman wykonujący na zlecenie morderstwo a w drugim przypadku wzbudzał strach jako boss mafii mszczący się na bracie.
William Hurt zajmuje w dzisiejszym kinie pozycję wyjątkową. Ceniony przez reżyserów może pozwolić sobie na ambitne role w ambitnych i często kontrowersyjnych filmach. Nie interesuje go uznanie szerszej publiczności i tani przyklask, co jest obecnie żadkie. Warto sięgać po jego filmy gdyż obok jego znakomitych kreacji znajdziemy niewątpliwie tematy do przemyśleń i wyniesiemy sporo satysfakcji.